شب یَلدا یا شب چلّه یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است. در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال گرامی داشته می‌شود. «یلدا» برگرفته از واژهٔ سریانی به‌معنای زایش است. سریانی زبان رایج مسیحی ها بوده و ابوریحان بیرونی از این جشن با نام «میلاد اکبر» نام برده و منظور از آن را «میلاد خورشید» دانسته‌است.
«شب یلدا» که به عنوان یکی از شب‌های مقدس در ایران باستان مطرح بوده به‌صورت رسمی در گاهشماری ایرانیان باستان از سال ۵۰۲ پیش از میلاد در زمان داریوش یکم به تقویم رسمی ایرانیان باستان راه یافت. چله و جشن‌هایی که در این شب برگزار می‌شود، یک سنت باستانی است. جشن یلدا امروزه توسط ایرانیان با شب نشینی اقوام و خانواده در کنار یکدیگر برگزار می شود و خوراکی‌هایی چون آجیل، انار، هندوانه، سبزی‌پلو با ماهی و گاهی آش رشته، به همراه نوشیدن شراب سرخ نیز همگی از رسم‌هایی هستند که در شب یلدا خانواده‌های ایرانی را گرد هم می‌آورند.
شاهنامه‌خوانی از دیگر رسم‌هایی است که از دیرباز در میان ایرانیان رایج بوده و بخش جدایی‌ناپذیر شب یلدا دانسته شده‌است.
مرسوم است که در این شب بزرگ خانواده تفألی به دیوان حافظ می‌زنند و اهل ذوق و شاعری، سروده‌های خود را برای دیگران می‌خوانند.
آتش روشن کردن که در دیدگاه گذشتگان نماد روشنی و خورشید بود نیز از مراسم این شب است.

شب یلدا در شهرهای مختلف ایران به گونه های متفاوتی برگزار می گردد و جزو سنت های دیرینه ایران است. امیدواریم در این شب باستانی به یاد یکدیگر باشیم و بدانیم که زندگی آنقدر کوتاه است که برای یک دقیقه بیشتر با هم بودن باید جشن گرفت.

گالری طلای درگونه به مناسبت این شب باستانی کالکشنی زیبا را به عنوان کالشن طلای شب یلدا ارائه می دهد.